حمیدرضا خوارزمی؛ لاله محمودآبادی
دوره 14، 55-54 ، اسفند 1397، ، صفحه 21-36
چکیده
نگرش انسانهای نخستین به عناصر و پدیدههای اطراف، نظرگاه خاصی بود که همواره منجر به پرستش آنها در قالب ایزدان و الههها شده است و گاهی خشم و خروش طبیعت یا ناآرامی و رام بودن طبیعت را به آنها نسبت میدادهاند. نگرش آریاییها، خالی از این دیدگاهها نبود و بعد از جدایی آریاییهای هند و ایرانی از شاخه هند و اروپایی، ...
بیشتر
نگرش انسانهای نخستین به عناصر و پدیدههای اطراف، نظرگاه خاصی بود که همواره منجر به پرستش آنها در قالب ایزدان و الههها شده است و گاهی خشم و خروش طبیعت یا ناآرامی و رام بودن طبیعت را به آنها نسبت میدادهاند. نگرش آریاییها، خالی از این دیدگاهها نبود و بعد از جدایی آریاییهای هند و ایرانی از شاخه هند و اروپایی، برخی باورها در اندیشه آنان باقی ماند و برخی نگرشها با تغییراتی روبرو شد. از جمله نگرشهای خاص آریاییهای ایرانی میتوان به چهار عنصر طبیعت یعنی آتش، آب، هوا و خاک اشاره کرد. تحقیق بر روی برخی از این عناصر در دوره خاص، میتواند نگرشهایی را بیان کند و زمینه را برای مقایسه با اندیشههای قبلی و بعدی این قوم، به وجود آورد؛ بنابراین هدف از این پژوهش بررسی جایگاه چهار عنصر آتش، آب، باد و خاک در اوستا است که با ذکر ویژگی و کاربرد آنها، دلایل اهمیت این عناصر از قدیم تا به امروز بارز و آشکار میشود. منابع مد نظر، متن گاهان، یسنها و یشتها است.